راهنمای خرید دوربین شکاری

راهنمای خرید دوربین شکاری: انتخابی دقیق برای تجربه ای لذت بخش

---

تصور کن با یه ذره‌بین به دنیای بیرون نگاه می‌کنی، اما به جای یه ذره‌بین یه وسیله دوچشم باحاله داری که همه چیز رو خیلی خیلی واضح نشون میده! این همون دوربین دوچشمیه که قراره تو ماجراجویی‌های بیرون از خونه به دردت بخوره. ولی خب، انتخاب یه دوربین دوچشم خوب ممکنه کمی گیج کننده باشه. نگران نباش، قراره چند تا نکته مهم رو با هم یاد بگیریم تا بهترین دوربین رو برای خودت انتخاب کنی. اول از همه اینکه بهتره بری یه مغازه و چند تا دوربین رو امتحان کنی تا ببینی کدومشون راحت‌تره و چیزها رو واضح‌تر نشون میده. بعدش هم چند تا نکته دیگه رو با هم یاد می‌گیریم که بهت تو انتخاب دوربین دوچشم عالی کمک کنه!

اعداد روی دوربین دوچشم مثل یه رمز مخفی هستن که بهت میگن این دوربین چقدر قوی و چقدر بزرگه! بذار ساده اش کنم. تو شماره یه دوربین دوچشم مثلا 8×42، عدد اول (8) نشون میده که تصویر رو چند برابر بزرگتر میکنه و عدد دوم (42) قطر شیشه جلوییه (همون شیشه ای که نزدیک چیزیه که داری نگاه می کنی) رو میگه. هر چی این شیشه جلویی گنده تر باشه، دوربین هم بزرگتر میشه و نور بیشتری رو جمع میکنه. مثلا اگه این اعداد رو بفهمی، میتونی یه دوربین خوب برای پرنده نگری، ستاره شناسی یا حتی نگاه کردن به چیزها روی یه قایق تکون بخور انتخاب کنی.

حالا چرا بعضی دوربین هایی که اعداد شبیه هم دارن گرونترن؟ خب معلومه! دلیلش چیزاییه که تو دلشونه! هر چی این قطعات داخلی باکیفیت تر باشن، دوربین گرونتر میشه.

موقع خریدن دوربین دوچشم به چه چیزای دیگه ای باید دقت کنیم؟ چیزایی که از دوربین محافظت می کنن، مثل یه روکش لاستیکی، یا اینکه ضد آب و بخار باشه، روی قیمتش تاثیر میذاره. ولی اگه قراره دوربین رو برای بیرون بردن و نگاه کردن به چیزای مختلف استفاده کنی، این ویژگی ها ارزش پول خرج کردن رو دارن.

 

 

 

اگه دنبال یه دوربین برای یه کار خاصی هستی، مثلا پرنده نگری، دیدن نهنگ یا نگاه کردن به ستاره ها، این راهنما بهت کمک میکنه تا انتخابت رو راحت تر کنی. اول از همه، باید به قدرت بزرگنمایی و اندازه دوربین دقت کنی، ولی یادت نره که قطعات داخلی و ویژگی های دیگه هم مهم هستن.

 

 

انتخاب دوربین دوچشم برای ماجراجویی های بیرون از شهر

---

برای کوهپیمایی و کوله گردی

چون کوله پشتیت باید سبک باشه، دنبال دوربین دوچشم کوچولو با بزرگنمایی 8 یا 10 بگرد. قطر شیشه جلویی این دوربین ها هم باید کمتر از 28 باشه (مثل 8×25، 10×25، 8×28 و 10×28). یه روکش لاستیکی دورش داشته باشه بهتره چون محکم تره. مدل هایی که ضد آب هستن هم برای بیرون رفتن عالی ان!

 

 

برای تماشای پرنده ها

اگه وزن و اندازه دوربین مهم نیست، می تونی مدل های متوسط یا بزرگ رو انتخاب کنی (دوربین های 8×32 و 8×42 بین پرنده دوست ها خیلی پرطرفداره). شاید فکر کنی بزرگنمایی 10 بهتره تا پرنده های کوچولو رو بهتر ببینی، ولی در اصل دوربین هایی با بزرگنمایی 8 که بقیه چیزااشون شبیه باشه، یه دید گسترده تری بهت میدن که برای پیدا کردن پرنده ها خیلی مهمه. اینکه دوربین ضد آب باشه و موقع بیرون اومدن از ماشین گرم بخار نکنه هم خیلی خوبه.

 

 

برای تماشای نهنگ، حیوانات وحشی و سافاری

مدل های محبوب 8×32، 8×42، 10×32 و 10×42 هستن. اگه حیوانات خیلی دور هستن، بزرگنمایی 10 رو انتخاب کن. اگه یه دوربین کوچیک تر می خوای، مدل متوسط (شیشه جلویی 32 میلی متر) رو بردار نه مدل بزرگ (شیشه جلویی 42 میلی متر). اینکه دوربین ضد آب باشه هم خوبه ولی اگه می خوای از روی قایق نهنگ ببینی، حتما مدل کاملا ضد آب رو بردار!

 

 

قایق سواری

وقتی روی قایق، کانو، کایاک یا حتی کشتی برای تماشای نهنگ هستی، بهتره دوربین دوچشمی با بزرگنمایی کم (مثل 8 برابر یا کمتر) برداری. چون هرچی بزرگنمایی بیشتر باشه (مثل 10 برابر) نگه داشتن دوربین و دیدن تصویر واضح سخت‌تر میشه. همچنین به خاطر اینکه ممکنه روی آب خورده بشه، بهتره حتما ضد آب باشه. اندازه 8×32 یک اندازه رایج برای این کاره.

 

ستاره شناسی

برای ستاره شناسی، برعکس قایق سواری، هرچی بزرگنمایی بیشتر باشه و نور بیشتری جمع کنه بهتره. پس دوربین‌های دوچشمی بزرگسالانه (همون سایز بزرگ) رو نگاه کن. مثلا 10×42 یا 10×50 گزینه‌های خوبی هستن. البته اگه بری سراغ بزرگنمایی خیلی زیاد، دیگه خودت نمی تونی دوربین رو نگه داری و حتما به یه پایه نیاز پیدا می کنی.

 

فرض کن دوربین دوچشم مثل یه میکروسکوپه، هر چی بزرگتر باشه، چیزها رو گنده تر نشون میده! حالا دوربین دوچشم ها سایز و قدرت های مختلفی دارن. بیایم با هم ببینیم کدوم برای ما مناسب تره:

 

اندازه دوربین دوچشم 

---

انواع اندازه دوربین دوچشم 

• کوچک: اینا اندازه مشت بچه هستن و خیلی راحت میشه تو کیف گذاشت. (مثال: 8×25)

• متوسط: اینا یه ذره بزرگتر از مشت هستن و راحت میشه باهاشون نگاه کرد. (مثال: 8×32)

• بزرگ: اینا سنگین ترن و بیشتر بدرد بزرگترها میخورن. (مثال: 8×42)

 

قدرت بزرگنمایی 

---

عدد اول: این عدد نشون میده که چقدر اجسام دورتر رو نزدیک تر نشون میده. مثلا اگه 8 باشه یعنی یه چیز 8 برابر نزدیک تر دیده میشه.

میدان دید: هر چی قدرت بزرگنمایی بیشتر باشه، قسمت کوچیکتری رو میتونی ببینی. پس اگه دنبال پرنده هایی که این طرف اون طرف میپرن هستی، بهتره قدرت بزرگنمایی کمتری انتخاب کنی تا بتونی کل منطقه رو ببینی.

 

 

بنابراین، اگه تازه میخوای با دوربین دوچشم کار کنی، یه مدل سبک با قدرت بزرگنمایی کم (مثلا 8×25) انتخاب کن تا راحت بتونی باهاش کار کنی.

 

 

دوربین دوچشمایی که بزرگنمایی قابل تنظیم داره (زوم میشه) به نظر خیلی باحاله درسته؟ ولی یه نکته مهمه! این دوربینا شاید جالب باشن ولی کیفیت تصویرشون به خوبی دوربینایی که فقط یه میزان بزرگنمایی دارن نیست. پس اگه دنبال یه دوربین دوچشمایی هستی که زوم میشه، حتما قبل از خرید با دوربینایی که فقط یه میزان بزرگنمایی دارن مقایسه شون کن تا بهترین انتخاب رو داشته باشی.

 

میدان دید 

---

تصور کن داری با دوربین شکاری به پرنده ها نگاه می کنی. هر چی بزرگنمایی دوربین بیشتر باشه، انگار پرنده رو نزدیک تر می بینی درسته؟ خب، این تقریبا درسته ولی یه نکته مهمه! هر چی بزرگنمایی بیشتر باشه، تکون خوردن دست تو هم بیشتر معلوم میشه و دیگه نمی تونی پرنده رو خوب ببینی. پس اگه روی قایق یا یه جای تکون بخوره هستی، بهتره دوربین با بزرگنمایی کمتر از 10 انتخاب کنی.

 

 

حالا یه چیز دیگه هم هست. با بزرگنمایی بیشتر، قسمت کمی از محیط رو می بینی، درسته مثل یه ذره بین که فقط یه قسمت کوچیک رو واضح نشون می ده. اگه بخوای پرنده ها رو که تکون می خورن پیدا کنی، بهتره قسمت بیشتری از محیط رو بتونی ببینی. پس برای پیدا کردن پرنده ها، دوربین با بزرگنمایی کمتر که قسمت بیشتری رو نشون می ده، بهتره.

 

 

یه نکته دیگه هم هست که روش نوشته شده “فیلد دید” (Field of View). این یعنی چقدر از محیط رو با یه نگاه می تونی ببینی، فرض کن از 1000 متری داری نگاه می کنی. حواست باشه بعضی دوربین ها با بزرگنمایی شبیه هم، فیلد دید خیلی متفاوتی دارن، شاید تا 30 متر هم فرق داشته باشه! پس موقع انتخاب دوربین، حتما فیلد دید رو هم چک کن.

اندازه شیشه جلویی دوربین دوچشم

هر چی شیشه جلویی دوربین دوچشم بزرگتر باشه، نور بیشتری رو جمع میکنه. نور بیشتر یعنی تصویر روشنتر! (البته کیفیت خود شیشه ها هم مهمه، هر چی باکیفیت تر باشه تصویر روشنتر میشه.)

 

 

مردمک خروجی

این یه جور راهنما برای نوره. هر چی عددش بالاتر باشه تصویر تو نور کم روشنتره. همچنین اگه دستت بلرزه، با عدد خروجی بالا راحت تر میتونی کل تصویر رو ببینی.

این عدد رو میشه با تقسیم کردن اندازه شیشه جلویی به عدد بزرگنمایی به دست آورد. مثلا برای دوربین دوچشم 8×42، عدد خروجی میشه تقسیم کردن ۴۲ به ۸ که میشه ۵.۲۵ میلی‌متر. این عدد نشون میده چقدر نور وارد چشم میشه. مردمک چشم ما تو نور زیاد ۲ میلی‌متره و تو تاریکی کامل تا ۷ میلی‌متر میشه.

برای دیدن تو نور کم، عدد خروجی باید ۵ یا بالاتر باشه. مثلا موقع سحر، غروب یا تو جنگل های پر درخت، عدد خروجی بالا دیدن رو راحت تر میکنه.

 

تو نور زیاد روز دیگه این عدد خیلی مهم نیست چون اکثر دوربین های دوچشم عدد خروجی بالای ۲ دارن.

 

فاصله چشم

این فاصله بین چشمی و شیشه پشتی دوربین دوچشمه که بتونی کل تصویر رو ببینی. اگه عینک میزنی به این فاصله دقت کن.

اگه عینک میزنی، دنبال دوربین هایی با فاصله چشم ۱۱ میلی‌متر یا بیشتر باش.

 

چشم بعضی از دوربین های دوچشمی قابل تنظیمه! یعنی می تونی فاصله اون قسمتی که چشمت رو میذاری روش رو کم و زیاد کنی. مثل اینکه یه لاستیک دور این قسمت باشه که بالا و پایین بره یا یه چرخونکی داشته باشه که اون قسمتو کوتاه یا بلند کنه. به این کار تنظیم فاصله دید میگن.

 

حالا بریم سراغ یه قسمت سخت تر! لنزهای دوربین و اینکه از چه مواد و پوششی ساخته شدن خیلی مهمه. اینجوریه که هرچی لنزها باکیفیت تر باشن و روشون یه لایه مخصوص کشیده شده باشه تا نور بیشتری ازشون رد بشه، تصویر واضح تر و روشن تری می بینی. البته برای اینکه بفهمی کدوم دوربین اینجوریه، باید باهاش یه چیزی رو نگاه کنی و خودت ببینی چقدر واضحه. هرچی تصویر واضح تر، یعنی پول بیشتری باید بابت اون دوربین بدی!

 

 

 

 

انواع منشور 

---

داخل دوربین یه چیز دیگه هم هست به اسم منشور. این منشور نور رو از تصویر به چشم ما می رسونه. دوربین های قدیمی یه مدل منشور دارن که باعث میشه جلوی دوربین گشاد باشه و با قسمت چشمی هم جهت نباشه. اما دوربین های جدیدتر یه مدل منشور دیگه دارن که باعث میشه دوربین جمع و جورتر و سبک تر بشه. ولی یادت باشه، اینکه دوربین شکل ظاهریش چطوره، هیچی از کیفیت تصویر بهت نمیگه!

 

 

محافظت از دوربین دوچشم

---

ضد آب یا مقاوم در برابر آب و هوا؟

ببین با دوربین دوچشمی‌ات کجا می‌خوای بری! اگه قراره با قایق بری روی آب یا تو بارون توی کوه باشی، باید دنبال دوربین‌هایی بگردی که ضد آب یا مقاوم در برابر آب و هوا باشن.

 

حواست باشه بعضی وقت‌ها شرکت‌ها هر دوربین کمی ضد آبی رو ضد آب کامل معرفی می‌کنن، ولی فرق داره

• ضد آب (Waterproof): این دوربین‌ها معمولا یه حلقه لاستیکی دارن که نمی‌ذاره آب توش بره. اگه یه ذره آب روش بریزه طوری نمی‌شه، ولی اگه بندازیش تو آب خراب میشه (معمولا شناور هم نیستن). مدل‌هایی که ضد آب هستن، معمولا تو اسمشون کلمه‌ی waterproof رو دارن.

• مقاوم در برابر آب و هوا (Weather-resistant): این دوربین‌ها کاملا ضد آب نیستن. تو یه بارون ریز مشکلی پیش نمیاد، ولی اگه یهو کلی آب روش بریزه یا بندازیش تو رودخانه خراب میشه.

 

 

روکش لاستیکی

این روکش مثل یه محافظ برای دوربین دوچشمیه و نمی‌ذاره اگه یه ضربه کوچیک خورد خراب بشه. اگه می‌خوای دوربینت رو جاهای پر سنگ و صخره ببری، این روکش خیلی به دردت می‌خوره.

 

 

ضد بخار

تا حالا شده از هوای سرد بری تو هوای گرم و عینکت بخار کنه؟ دوربین دوچشم هم همینجوری میشه! اگه از هوای سرد بری تو هوای گرم، ممکنه بخار کنه. این خیلی اذیت‌کننده‌ست و اگه بخار تو دوربین بمونه، ممکنه خرابش کنه.

 

 

برای اینکه دوربین بخار نکنه، بعضی شرکت‌ها داخلش رو از هوا خالی می‌کنن و به جاش گاز نیتروژن پر می‌کنن. چون تو نیتروژن آب نیست، بخار نمی‌شه. البته این فقط برای بخار کردن داخل لنزهاست، نه بیرونشون.

 

 

 

چطور دوربین دوچشمی رو فوکوس کنیم؟

---

بیشتر دوربین‌های دوچشمی یه پیچ تنظیم وسط دارن که هر دو طرف رو با هم فوکوس می‌کنه. یه حلقه‌ی دیوپتر هم دارن که فقط یک طرف رو میشه باهاش فوکوس کرد. این برای اینه که اگه یه چشمات ضعیف‌تره بتونی هر کدوم رو جدا تنظیم کنی.

 

 

اگه عینک می‌زنی، اول از همه باید لاستیک دور چشمی رو تا ته پایین بکشی یا بچرخونی بعد شروع کنی به فوکوس کردن.

 

 

 

چطور با دوربین دوچشمی فوکوس کنی؟

---

1. 
   

   یه درپوش بردار: درپوش یکی از لنزهای دوربین (فرقی نمیکنه راست یا چپ) رو بردار.

2. وسط رو بچرخون: اون دکمه چرخشی وسط دوربین رو بچرخون تا یه چیز خیلی دور رو واضح ببینی. مثل یه دکل برق یا یه پرچم.

3. درپوش رو عوض کن: حالا درپوش رو بردار و روی لنز دیگه بذار (اون یکی که بازه).

4. یه دکمه دیگه هم هست: یه دکمه چرخشی دیگه روی یکی از لنزها (راست یا چپ) هست. اون رو بچرخون تا دوباره همون چیز دور رو واضح ببینی.

5. دیگه تمومه!: دیگه کار تمومه. همون دکمه وسطی رو برای فوکوس کردن توی دفعات بعد استفاده کن. اون دکمه دیگه رو دست نزن.

 

چطور بفهمی دوربین دوچشمی خوبه؟

---

1. بهترین راه اینه که بری تو یه مغازه و چندتا دوربین رو امتحان کنی. اینجوری میفهمی چقدر راحت میشه باهاش فوکوس کرد، چقدر توی دستت راحته و اینکه چقدر تصویر رو واضح و روشن نشون میده.
2. اگه توی مغازه یه صفحه با شکلای ریز نداشتن، میتونی یه چیز دور رو انتخاب کنی که جزئیات زیادی داره و به اون نگاه کنی. حواست باشه که کل تصویر باید واضح و روشن باشه و از یه طرف به طرف دیگه تار نشه.